Volgens Vlaams volksvertegenwoordiger Philippe Muyters is de vraag stellen, ze meteen ook beantwoorden. Een overheid moet proberen om een potje opzij te zetten als het kan, en niet zomaar alles uitgeven. Dat is exact wat individuen en gezinnen ook moeten doen: proberen te zorgen voor een appeltje voor de dorst.
Sterk instrument
Samen met zijn collega’s Peter Van Rompuy, Willem-Frederik Schiltz, Björn Rzoska en Arnout Coel stelde Philippe Muyters de resolutie ‘Over de introductie van een Vlaamse Uitgavennorm’ voor. “Zo’n Uitgavennorm is een sterk instrument om de uitgaven in goede banen te leiden”, zegt Muyters. “Onze samenleving heeft zeer veel noden, en een Uitgavennorm zorgt mee voor een kader om de prioriteiten duidelijk te stellen, zowel in economisch goede als slechte tijden.”
Buffers opbouwen
Kort gezegd is een Uitgavennorm een instrument om ervoor te zorgen dat het voor een overheid niet langer mogelijk is om alle financiële meevallers meteen op te souperen, waardoor je bij een crisis telkens opnieuw de broeksriem moet aanhalen en besparen. Integendeel: een Uitgavennorm pleit voor een acyclisch beleid op lange termijn, een beleid waarin je buffers opbouwt in welvarende tijden, om deze te kunnen aanwenden wanneer het nodig is.
Engagement van volledige politiek
Philippe Muyters: “Zo’n Uitgavennorm heeft alleen kans op slagen wanneer ze gedragen wordt door alle partijen op lange termijn. Daarom is deze resolutie meer dan een oproep aan de huidige en volgende Vlaamse Regering om de Uitgavennorm in te voeren. Het is een engagement van de ondertekenende partijen om het instrument te blijven hanteren over verschillende legislaturen en wisselende regeringssamenstellingen heen.”